Cztery pory roku

„Nie lubię jesieni! Nie lubię zimna, nie lubię …”

Często słyszę takie to słowa w rozmowach. Pewnie ty również słyszysz, a być może sam/sama też tego nie lubisz.

Lubisz, czy nie lubisz?

A ja lubię.

Lubię jesień, zimę. Lubię deszcz, śnieg, słotę, opadające liście. Lubię głosy odlatujących gęsi, żurawi, lubię jak wiatr porusza parasolem i rozwiewa poły płaszcza, jak zdejmuje kaptur z głowy. Lubię jak świerszcz gra w kominie.

Dlaczego?




Bo po jesieni i zimie przychodzi wiosna. Jesień i zima przynoszą nadzieję, iż wiosna, ciepło, odgłosy przylatujących ptaków, majowe deszcze są już w drodze.

Ale żyję nie tylko nadzieją, ja, po prostu lubię deszcz, słotę, śnieg, zimno.

Dlaczego?



Bo dzięki temu doceniam ciepło, słońce, kwiaty, zieleń, wiosenny, radosny śpiew ptaków.

By docenić kolory, odgłosy, zapachy, temperaturę wiosny, by poczuć te wiosenne wibracje, trzeba pobrodzić w śniegu, przemarznąć, zmoknąć, zachwycić się kolorami jesieni, zimowego poranka pełnego oszronionych gałęzi.

Trzeba usłyszeć ciszę zimowego lasu, czy pola oczekującego na swych wiosennych i letnich mieszkańców, by później zachwycać się hałasem życia, które się nagle – z przyjściem wiosny – obudzi.


Trzeba jednak poczekać.

Wielu jednak nie lubi jesieni i zimy. Chętnie uciekliby gdzieś na drugą półkulę, odlecieliby, jak odlatują jaskółki lub bociany.

Jak polubić?

Cieszyć się tym co się ma. Żyć tym co się ma.

Życie to przecież ciągłe zmiany, również te w przyrodzie. Życie to kontrasty takie jak ciemność i światło, zimno i ciepło, szarość i pełnia kolorów, to cisza, to również muzyka – muzyka przyrody, ale również symfonia codziennych hałasów.

To brzydota i piękno. Doceniamy piękno, doceniamy przyjemności, bo widzimy też kontrastujące z nimi rzeczy.



Pory roku, to nie tylko zmiany w przyrodzie i podążające za nimi zmiany w naszych planach dnia, wykonywanych czynnościach, działaniach, biorytmach, przeżywanych emocjach, … to również, piękna metafora:

„Życie jest jak pory roku.”

Ci, którzy prowadzą zdrowy styl życia i są w tych działaniach wytrwali, pewnie już dawno temu docenili urok marszu lub biegu w zimnie, deszczu, słocie, po błocie lub śniegu. Dla nich jesień, nawet późna jesień lub zima są normalnymi porami roku, są odpowiednim czasem na kontynuowanie wiosennej i letniej aktywności. Właśnie oni są zdrowsi, bo są bardziej odporni, bo są bardziej systematyczni.


Jednym z powodów osłabienia odporności na przeziębienia, grypę, anginę jest zmniejszenie aktywności jesienią i zimą, unikanie zimna, złej pogody. Tak, tak, to nie zimno i niepogoda są przyczyną zakażeń, przeziębień, tylko lęk przed zimnem, brak ruchu i przegrzewanie się na tapczanie przed telewizorem.


To ta negatywna afirmacja – „nie lubię … „ powoduje, iż kształcimy w sobie lęk, który nas obezwładnia, zabiera ochotę na działanie, zaraża lenistwem, wysypuje gęsią skórką na samą myśl o opuszczeniu domowego ciepełka.

Wielu ludzi tak nie lubi wysuwania nóg spod rozgrzanej kołdry, iż woli się … rozchorować , szczególnie, gdy jest to styczeń, poniedziałkowy poranek i trzeba w mróz i zawieruchę udać się do pracy.

Gdyby ktoś się kiedyś pokusił, by przeprowadzić odpowiednie badania, pewnie doszedłby do wyników, które ja już od dawna znam: ludzie nie lubiący jesieni, zimy, chłodu, chorują wielokrotnie częściej niż ci, dla których te pory roku mają wiele zalet. Bo naprawdę mają ich na tyle dużo, by je wykorzystać do pracy nad sobą, do wzmacniania odporności, kondycji, sprawności, kształtowania wytrwałości.


Ludzie, którzy są w nurcie zdrowego stylu życia nie narzekają na zimno, deszcz, na listopad i styczeń, w związku z tym nie narzekają też na zdrowie i na wiele innych rzeczy.

Jeszcze raz. Jak polubić jesień i zimę?
Przestań mówić: „nie lubię …”.
Stań się aktywny, właśnie jesienią i zimą.
Zacznij się hartować.


Zacznij mówić „lubię …”
Wprowadź na stałe jako swoją metaforę „Życie jest jak pory roku”. Pamiętaj o niej, gdy coś złego ci się przytrafiło, gdy dopadła cię depresja, zniechęcenie, lenistwo, gdy jest listopad, styczeń lub luty.

Pamiętaj! I znów przyjdzie wiosna.

Wykorzystaj jesień i zimę do wzmacniania, tak jak to się dzieje w przyrodzie. To właśnie jesienią i zimą następuje odnowa, to wtedy wszystko co żyje nabiera sił witalnych, by pokazać to wiosną i latem. Ludzie są częścią przyrody – powinni więc czynić tak samo. Niestety wielu przez tę część swego życia trwa w letargu. A to przecież połowa życia. Nie można nie lubić połowy swego życia, bo i ta druga też nie będzie lepsza.



Jesień i zima może być piękna i przyjemna. Nie tylko wtedy, gdy jest taka jak na poniższych fotkach, ale przede wszystkim wtedy, gdy zrozumiemy na czym polega piękno, życie przyrody, ale i nasze życie.

Jesień i zima mogą być piękne i przyjemne również wtedy, gdy, po prostu, postaramy się je polubić.


Piotr Kiewra