Na początek
wyjaśnienie. Chciałem stworzyć listę dziesięciu szlaków, ale powstała znacznie
bardziej obszerna lista. W końcu zdecydowałem się nie umieszczać w dziesiątce
moich ulubionych tras i celów wędrówek, czyli Doliny Gąsienicowej i Doliny
Morskiego Oka, bo znalazły się w innych propozycjach jako fragmenty tamtych
tras. Te dwie mimo, że dla wędrowca – pasjonata mogą się wydać zbyt łatwe i
krótkie, to uważam, iż jest tam tyle piękna i tyle tajemnic, że warto tam pójść
i posiedzieć , pospacerować wiele godzin, od rana do wieczora, by nacieszyć
swego ducha. Nie umieściłem zaś tam hitów, które dla bardziej ambitnych
turystów, szczególnie dla żądnych skoku adrenalinki, powinny się tam znaleźć,
dotyczy to szczególnie Orlej Perci jako całości (jest tu jej środkowy fragment)
i szlaku na Przełęcz pod Chłopkiem, ale … jest to moja lista. Przy szlakach,
nieco trudniejszych, nieraz z
ubezpieczeniami postawiłem gwiazdkę lub dwie. W przewodnikach określane są jako
trasy o niewielkich trudnościach* lub o trudnościach umiarkowanych **.
Każdy tatrzański wędrowiec ma swoją prywatną listę górskich
ścieżek, swoje ulubione – najpiękniejsze szlaki. U każdego z takich prawdziwych
pasjonatów, taka lista może być inna, bo różne są upodobania, inne
możliwości: zdrowie, kondycja,
przygotowanie. Często ograniczeniem bywają lęki – np. przed wysokością, czy
trudnościami technicznymi. Każdy dopasowuje więc swoje ścieżki, którymi
wędruje, do siebie i jest to słuszne.
Ja również mam swoją prywatną listę. Znalazły się tu
najpiękniejsze zakątki Tatr, trasy dłuższe i krótsze, trudniejsze i całkiem
łatwe. Zestawienie jest subiektywne, ale ja naprawdę uważam je za
najpiękniejsze tatrzańskie szlaki i często na nie chodzę. Niektóre przeszedłem
już kilkadziesiąt razy i przejdę zapewne jeszcze kolejnych, ileś tam razy. Kolejność na liście nie jest do końca
odzwierciedleniem moich aktualnych preferencji, choć przyznam, że na pierwszym
i drugim miejscu są naprawdę najpiękniejsze – moim zdaniem – tatrzańskie
szlaki.
Dlaczego uważam, iż akurat te są najpiękniejsze dla mnie?
Otóż, jest tam natura, dzikość, emocje, urozmaicenie: skały, roślinność, woda,
kolory, kontrasty, tajemniczość, jest tam życie.Są tam cieniste doliny i widoki na szczyty, ale jest też doświadczenie piękna z góry - bezkres, a w nim dziesiątki innych szczytów, połyskujące jeziora, głębia dolin, bliskość chmur i słońca, zamglona, lub niedosiężna wzrokiem dal, są niebezpieczeństwa, które sprawiają, że znika nasz umysł, a zostajemy sam na sam ze swoją duszą i duchem gór. Na tych ścieżkach poznajemy siebie, swoją moc i swoje słabości, odkrywamy miłość do natury, do czerni, szarości, zamkniętych i ogarniętych mrokiem zakątków, kontrastujących z zielenią, błękitem, słońcem, otwartą przestrzenią. Poznajemy rzeczy wielkie, ale i te najmniejsze, które ledwo dostrzegamy pod nogami.
Znajduję tam inspiracje, znajduję tam swój medytacyjny nastrój, zastanawiam się tam, co jest za następnym zakrętem, no a najczęściej jest tam coś czego nie potrafię opisać i nie potrafię opowiedzieć, co mnie pociąga akurat tam, a nie gdzie indziej. Więc jak widzisz, trudno jest powiedzieć, dlaczego coś uważamy za piękne: piękno to jest uczucie, a nie zestaw faktów, liczb, przymiotników, przedmiotów, itd. Piękno to wartość duchowa. I tyle. I żadne „dlaczego” tego nie wyjaśni.
Znajduję tam inspiracje, znajduję tam swój medytacyjny nastrój, zastanawiam się tam, co jest za następnym zakrętem, no a najczęściej jest tam coś czego nie potrafię opisać i nie potrafię opowiedzieć, co mnie pociąga akurat tam, a nie gdzie indziej. Więc jak widzisz, trudno jest powiedzieć, dlaczego coś uważamy za piękne: piękno to jest uczucie, a nie zestaw faktów, liczb, przymiotników, przedmiotów, itd. Piękno to wartość duchowa. I tyle. I żadne „dlaczego” tego nie wyjaśni.
Na poszczególnych pozycjach wymieniłem szlaki, niecałe,
nieraz nie podawałem tych dojściowych do punktu z którego ruszamy na ten właściwy
i zejściowych, bo można te ich fragmenty zestawić inaczej, np. po to by zyskać
na czasie, lub by zobaczyć te zakątki Tatr, których jeszcze nie znamy, itd. Podałem
natomiast w jakim kierunku, ja wolę je pokonywać. Wydaje się to mieć kolosalne
znaczenie. Np. - wg mnie - wejście na Przełęcz Krzyżne w podanej przez mnie
kolejności zapewnia zdecydowanie więcej wrażeń, wywołuje znacznie więcej emocji
po wejściu na samą przełęcz, niż gdybyśmy ją zdobyli z przeciwnego kierunku.
Tak samo jest na Przełęczy Szpiglasowej, czy Czerwonych Wierchach. Takie jest
moje zdanie.
Do zestawienia dodałem też linki do moich wcześniejszych
tekstów na temat wybranych tras, a do części propozycji, swoje autorskie filmy
z komentarzem opisujące całość trasy,
lub jej fragmenty, nagrane na tych szlakach (niektóre w częściach).
Zapraszam zatem do przejrzenia. Miło mi będzie, jeśli
zechcesz skorzystać z przedstawionych tu sugestii.
Cieniowanie kolorem nazwy szlaku pokrywa się z kolorem znakowania w przewodnikach i w terenie.
Oto moja lista:
1. Szpiglasowa
Przełęcz z Doliny Pięciu Stawów do Morskiego Oka **
Tekst plus filmy z opisem trasy:
Tekst plus filmy z opisem trasy:
2. Przełęcz
Krzyżne od Hali Gąsienicowej do Pięciu Stawów *
3. Z
Przysłopia Miętusiego przez Kobylarzowy Żleb
na Małołączniaka i dalej Czerwonymi Wierchami do Doliny Kościeliskiej przez
Dolinę Tomanową* Film z najtrudniejszym fragmentem trasy:
4. Dolina
Kościeliska, a w niej Smreczyński Staw oraz Wąwóz Kraków + Smocza Jama. Filmy:
5. Z Doliny
Gąsienicowej na Przełęcz Zawrat i dalej do Doliny Pięciu Stawów**
Filmik
6. Z Doliny
Chochołowskiej na Wołowiec i Jarząbczy Wierch, Kończysty i Starorobociański Wierch i poprzez Ornak do Doliny
Kościeliskiej
Tekst i załaczone filmiki ze szlaku:
7. Z Doliny Pięciu
Stawów poprzez Kozi Wierch na Granaty i ze Skrajnego Granata do Doliny
Gąsienicowej**
8. Na Rysy**
9. Z Doliny Stawów
Gąsienicowych przez Przełecz Karb do
Czarnego Stawu w Dolinie Gąsienicowej (opcjonalnie przez 3 przełęcze: Przełęcz
Liliowe, Świnicką Przełęcz i Przełęcz Karb do Czarnego Stawu Gąsienicowego)
http://piotrkiewra.blogspot.com/2014/02/tatry-trzy-przeecze.html
10. Z Przełęczy Pod Kopą Kondracką Granią nad Doliną Bystrej do Kasprowego Wierchu Tekst o tym szlaku i film (film pokazuje odwrotny kierunek marszu) http://piotrkiewra.blogspot.com/2014/02/grania-nad-dolina-bystrej.html
10. Z Przełęczy Pod Kopą Kondracką Granią nad Doliną Bystrej do Kasprowego Wierchu Tekst o tym szlaku i film (film pokazuje odwrotny kierunek marszu) http://piotrkiewra.blogspot.com/2014/02/grania-nad-dolina-bystrej.html
Piotr Kiewra
Może trochę nieświadomie ,ale teraz wiem ,że wkroczyłam na ścieżkę radości z życia.To wędrówka ścieżkami pośród gór sprawia,że czuję się czysta,zdrowa,silna-mimo wieku,małych niedoskonałości zdrowotnych.
OdpowiedzUsuńStrudzeni wędrówką spotykamy normalnych,uśmiechniętych,życzliwych ludzi,jakich nie spotkasz idąc ulicą.I to jest piękne;Pozdrawiam serdecznie.
Cieszę się, że byłam na dziewięciu najpiękniejszych szlakach. Kozi Wierch jest dla mnie za trudny
OdpowiedzUsuńSprobuj od doliny 5stawow polskich.to bardzo latwy szlak.zaliczysz najwyzszy szczyt orlej bez zbytnich niebezpieczenstw
Usuń